Prolog WEC 2025: Podsumowanie

Wchodząc w weekend wyścigowy, który otwiera sezon WEC, jest za nami prolog tej serii. Są to dwudniowe testy, które pozwalają zespołom testować swe auta zanim po raz pierwszy wyjadą na tor w rytmie wyścigowym. Jak zaprezentowali się byli mistrzowie, debiutanci, czy też reszta stawki?

Odbyło się się aż 1120 minut testowania, podzielonych w dwie sesje czterogodzinne i dwie sesje trzygodzinne. Dzięki nim, możemy powoli wyciągać wnioski jak ułoży się układ sił w Katarze. Czasy z sesji pierwszej aż do sesji czwartej zmieniały się, razem z porami dnia i przyzwyczajeniem kierowców do toru.

Balance of Performance: 1812km Kataru

Wraz z przygotowaniami do pierwszego wyścigu sezonu, zostały opublikowane również tablice BOP – tabele, według których auta zostały dostosowane według symulacji, aby dać równe szanse wszystkim rywalizującym. Nowością w tych tabelach są dwa nowe auta – Aston Martin Valkyrie, które jest jedynym w stawce Hypercarem bez systemu hybrydowego i Mercedes AMG LMGT3.

Przywrócono również w obydwu klasach zasadę przeciętnej wagi kierowcy – ma ona na celu wyrównanie szans załóg, które są fizycznie cięższe i nie pozwolenie aby za lekkie załogi miały w tym polu przewagę. Waga referencyjna podana przez WEC to 82kg. Jeśli kierowcy po zsumowaniu i podzieleniu przez liczbę kierowców w aucie wyjdą poniżej tej wartości, doliczany będzie balast.

Balastem będą kilogramy, które są doliczone, aby dorównać wadze referencyjnej. W kwalifikacjach klasy Hypercar ta również zasada obowiązuje, lecz tutaj od wagi referencyjnej balast będzie obliczany przez podaną wagę kierowcy biorącego udział. Balast doliczony dla załogi za wagę jest osobny od wagi samochodu podanej w BOP. Te wartości istnieją równolegle.

Sporą zmianę spotkamy w tabelce pt. „Refuelling”, gdyż brak systemu hybrydowego w samochodzie Astona Martina wymaga wyrównania czasów spędzonych w alei serwisowej spowodowanych specyfikacją auta. W poprzednim sezonie, różnice samochodów były tutaj minimalne, lecz z ponownym zaimplementowanym brakiem hybrydy w jednym z rywalizujących aut, czas dodany został zwiększony.

Balance of Performance w samochodach GT nadal ma funkcję tzw. „Success Handicap”. Poszczególne zespoły, które odniosły zwycięstwo w dwóch poprzednich rundach, lub obecnie znajdują się wysoko w mistrzostwach, będą otrzymywać stratę na podstawie symulacyjnych przewidzeń czasów okrążeń – przy obliczeniach BOP na dany wyścig, owy czas będzie obliczany, i na jego bazie będą wprowadzone „osłabienia”. Może to być dodatkowa waga auta, czy też zredukowana moc silnika. Ten system działał również w poprzednim sezonie. Owy balast działa tylko na poszczególne auta, a nie na oba, które ma dany producent i nie ma go w klasie Hypercar.

Podsumowanie czasów: Stawka Hypercar

W pełnej różnych machin klasie Hypercar jest to pewnie, że rozrzut stawki będzie duży – i na to wskazują testy, choć w rytmie wyścigowym wiadome jest to, że się do siebie zbliżą i będą walczyć koło w koło o najwyższe cele.

Najlepszy czas z wszystkich czterech sesji podsumowanych zdobyło BMW M Team WRT #20, za pomocą czasów Robina Frijnsa. Był to ich najlepszy wynik w każdej z odbytych sesji. Siostrzany samochód BMW z numerem #15 znalazł się na czwartym miejscu.

Obydwa Cadillaci Hertz Team Joty dotrzymywały im kroku, z czasami auta #38 na drugim, a auta #12 na piątym miejscu. Ich czasy również zostały zdobyte podczas czwartej sesji, pomimo wykazywania mocnej formy w każdej sesji.

Nie zapowiada się to zaś tak dobrze dla Porsche. Pomimo triumfu samochodu #6 w sesji trzeciej, ich ogólny najszybszy czas znalazł się właśnie w tej sesji. Porsche 963 z numerem #5 również nie powaliło nikogo swym wynikiem, z ich najszybszym czasem będącym zdobytym w sesji drugiej. Porsche Penske Motorsports zajmuje w podsumowanej stawce 10 i 14 miejsce. Prywatne Proton Competition podobnie jak swój fabryczny odpowiednik nie pokazało się z najlepszej strony, zajmując ostatnie dla Hypercarów 18 miejsce.

Toyota Gazoo Racing, mistrzowie producentów z ubiegłego sezonu, również nie upodobali sobie toru Lusail. Samochód #7, który rok temu prawie zdobył mistrzostwo kierowców, znajduje się dopiero na ósmym miejscu, a #8 znajduje się poza pierwszą dziesiątką, na jedenastej lokacie.

Alpine Endurance team, które niedawno przyznało się do użycia EVO Jokera do poprawy swego auta, pokazuje narazie rozrzutną formę. Lepszym z dwóch okazało się auto #36 na siódmym miejscu, a jego odpowiednik z numerem #35 znalazł się dopiero na trzynastym miejscu.

Pomimo niskiej wagi auta według BOP, Peugeot TotalEnergies nie wykazało się narazie z dobrej strony. Obydwa auta francuskiej marki znalazły się albowiem poza pierwszą dziesiątką, na kolejno dwunastym i szesnastym miejscu – lepszy wynik zdobyło auto #93.

Ferrari AF Corse przyjęło jedno z lepszych podejść do sezonu. Ich fabryczne samochody nie skończyły na najlepszych miejscach, lecz w każdej sesji starali się być blisko czołówki. Ferrari 499p z numerem #50 zajmuje szóste miejsce, a z numerem #51 dziewiąte miejsce. Prywatne Ferrari w kolorze żółtym zajęło lepsze, bo aż trzecie miejsce.

Aston Martin THOR Team i ich Valkyrie na razie nie przynoszą dobrych wieści. Obydwa samochody skończyły na końcówce stawki z najlepszymi czasami na czternastym i siedemnastym miejscu. Jako nowy zespół i nowy samochód, należy dać im trochę czasu na aklimatyzację, lecz na obecną chwilę nie wygląda to najlepiej.

„On nadal to ma!”, czyli bliższa analiza AF Corse 83

Prywatne Ferrari 499p w kolorze żółtym w każdej z przeprowadzonych sesji wykazywało się jako jedne z najlepszych aut. Sesja pierwsza przyniosła im pierwszą lokatę za pomocą czasu Roberta Kubicy, a dalsze sesje znajdywały samochód #83 na piątym, czwartym i na końcu na trzecim miejscu. AF Corse, jako jedne z jedynych aut utrzymywało dobre czasy przez cały okres testowania.

Z wszystkich 348 okrążeń, jakie wykonała załoga #83 przez wszystkie cztery sesje, większość należała do jedynego już Roberta w składzie ekipy z Piacenzy. Polak wykonał 183 okrążenia, a pozostałymi podzielili się Hanson i Ye. Brytyjczyk wykonał ich 82, a Chińczyk 83.

Robert Kubica podczas każdej z czterech sesji prologu był kierowcą, który ustalił najszybsze okrążenie dla samochodu #83, lecz partnerzy zespołowi kierowcy z Krakowa nie odstawali od niego formą. Zapowiada to dobry weekend dla załogi żółtego Ferrari, choć może to też przełożyć się na resztę sezonu. Można pokusić się o stwierdzenie, że to Kubica będzie liderem składu AF Corse #83.

Podsumowania czasów: Stawka LMGT3

Stawka LMGT3, pomimo większej powtarzalności co do aut, również na obecną chwilę zapowiada się na pełną emocji. Liderami czasów prologu była Vista AF Corse – obydwa Ferrari zajęły pierwsze i drugie miejsce, z #21 będącym pierwszym autem w klasyfikacji.

Wyniki Aston Martin Vantage mocno się różniły – Heart of Racing #21 zajęło trzecie miejsce, a ich odpowiednik z nowego w stawce Racing Spirit of Leman znalazł się dopiero na trzynastym miejscu. Lecz podobnie jak w przypadku Aston Martin THOR Team, zapoznanie się nowego zespołu może zająć dłużej, niż takiego, który w mistrzostwach operuje dłużej. Co ciekawe, Racing Spirit of Leman nie wzięło udziału w ostatniej sesji, przez co stracili szansę na lepszy wynik.

Samochody Corvette Z06 LMGT3.R TF Sport zajęły czwarte i ósme miejsce, z lepszym okrążeniem w rękach załogi #33. Samochody Akkodis ASP team ze swoimi czasówkami trafiły na piąte i szóste miejsce, z lepszym czasem wykonanym przez załogę #87. Owa załoga również nie wzięła udziału w czwartej sesji, co ustala ich najlepszym wynikiem czas z sesji trzeciej.

United Autosports pomimo przeprowadzenia sporych zmian w swoich składach i ściągnięciu wielu zawodników nie triumfowało w prologu. McLareny z numerami #59 i #95 skończyły na kolejno siódmej i dziewiątej lokacie. Za to, samochody BMW M4 LMGT3 Belgijskiego Team WRT ledwo zmieściły się w czołówce. The Bend Team WRT #31 zajęło dziesiąte miejsce, a jego odpowiednik z numerem #46, BMW wymalowane w kolory współpracy z Valentino Rossim zdobyło pozycję jedenastą.

Kolejni debiutanci, lecz tym razem z nowym autem, a nie zespołem – Iron Lynx, z swoimi Mercedesami AMG LMGT3 objęło dwunaste i siedemnaste miejsce, lecz należy tu zachować margines błędu, gdyż jest to pierwszy raz, gdy Mercedes wystawia swe auta w World Endurance Championship.

Porsche 911 GT3 R LMGT3 nie miały najlepszego prologu. Manthey 1st Phorm #92 ustanowiło się na trzynastym miejscu, a siostrzane auto Iron Dames #85 zajęło piętnastą lokatę, poświęcając sporo swojego czasu na danie doświadczenia swojemu kierowcy brązowemu.

Najgorszej z całej stawki LMGT3 zaprezentowało się Proton Competition, zajmując ostatnią i szesnastą lokatę. Szczególnym powodem do obaw jest wybuch, którego doświadczył ich Ford Mustang LMGT3 z numerem #77. Ta załoga wzięła udział tylko w jednej sesji, która i tak dla nich została przerwana, a ich siostrzane auto z numerem #88 pomimo wzięcia udziału w każdej sesji, zajęło tylko szesnastą lokatę.

Wiele w stawce LMGT3 będzie zmieniał success balast, lecz na wyścig w Katarze będzie on niedostępny przez brak informacji, na których może być stosowany.

Co nas czeka podczas 1812km Kataru?

Na pewno czeka nas sporo akcji. Weekend wyścigowy rozpoczyna się o wiele wcześniej, niż samo 1812km Kataru, bo już we środę! Pierwszy dzień „przyśpieszonego” weekendu wyścigowego załogi spędzą na samych treningach. W czwartek zobaczymy ostatni trening w Katarze i pierwsze kwalifikacje w sezonie, już wraz z zmienionym formatem dla LMGT3 – to brązy będą kwalifikować auta do Hyperpole, a samym ustaleniem finalnej dziesiątki zajmą się srebrni kierowcy.

Źródła: Oficjalna strona WEC. Baza zdjęć ze strony WEC, Julien Delfosse (fotografia kasów Ye i Hansona, fotografia Aston Martin Valkyrie #007), Javier Jimenez (fotografia Lexusa RC F LMGT3 #87, Porsche 963 #6), Charly Lopez (fotografia AF Corse #83). Wyniki testów przedsezonowych WEC.

Podobają Ci się nasze teksty? Chciałbyś się jakoś odwdzięczyć?
Będzie nam niezmiernie miło, jeśli postawisz nam wirtualną kawę – to nasze paliwo do dostarczania kolejnych informacji ☕