Powrót do przyszłości! Podsumowanie NASCAR na Darlington! 

W NASCAR nadszedł czas na jedyny w swoim rodzaju event, który odbywa się co roku, mianowicie Throwback Weekend! Jest to czas, kiedy ekipy malują swoje auta w historyczne barwy, żeby uhonorować legendy tego sportu. Atmosfery oczywiście dodaje sama seria wyścigowa, robiąca z tej okazji mnóstwo przebitek z dawnych lat, czy charakteryzacji nakładki na tą z dawnych lat. 

Dodało to niesamowitego klimatu podczas tej rundy NASCAR, a i zawodnicy na torze nie zawiedli kibiców w ten weekend, więc zapraszam na podsumowanie kolejnej rundy tej najpopularniejszej amerykańskiej serii wyścigowej! 

Walka o kluczowe pole position 

Darlington Raceway to prawie 1.5 milowy tor typu intermediate, co w praktyce oznacza, że raz jedzie się z gazem w podłodze, a chwilę później trzeba na zakrętach odpuszczać. Sprzyja to niestety w rozciąganiu się stawki, przez co pierwszy rząd na starcie był kluczem do wygranej. Zadaniu podołał zawodnik Hendrick Motorsports – William Byron. Obok niego ustawił się Preece, chociaż zwycięstwo w cale nie było przesądzone, bo wszystko miało odegrać się poprzez strategię podczas ewentualnych neutralizacji. 

Muszę oczywiście przed samym startem wspomnieć jeszcze o najciekawszych malowaniach na ten wyścig (wszystkie macie o tutaj). Austin Cindric wybrał malowanie jednej z największych legend NASCAR, czyli Dale’a Earnhardt’a z lat 1979-1980. 

Retzlaff z (w mojej opinii) najładniejszym malowaniem Erniego Irvana z lat 90 XX wieku to po prostu coś piękneg. Jednak oczywiście fanom F1 i IndyCar nie mogło umknąć malowanie Berry’ego inspirowane barwami w jakich wystartował Jim Clark w 1965 roku w Indy 500. Po zobaczeniu tego “lotusowego” malowania mogę umierać. 

Przechodząc już jednak do wyścigu NASCAR. Byron po starcie obronił swoją pozycję, a za nim coś ciekawego zdążyło się zmienić, to już powiewała żółta flaga po samoistnym obrocie Larsona. Co ciekawe większość już wtedy zdecydowała się na pierwszy pit stop, w tym chociażby Hamlin i Logano. 

Po restarcie Byron ponownie był przed Preecem, a Wallace rozpoczął pogoń i w bardzo krótkim czasie awansował aż o 7 pozycji! Niestety długo sobie nie pogonił, ponieważ już kilka okrążeń później tym razem Hocevar kręcił się po torze i znowu musieliśmy czekać na zielony kolor. 

Po szybkim wznowieniu dostaliśmy już dłuższy czas bez neutralizacji, gdzie tak naprawdę rozrywkę zapewniali tylko kierowcy na świeższych oponach, którzy jechali inną strategią (tak chociażby Wallace znalazł się na 4 miejscu), ale w czołówce nic się nie zmieniało. Tuż przed końcem stage’a Hocevar ponownie zaliczył wpadkę, więc ostatnie okrążenie było decydujące o wygranej w pierwszym etapie. Wygrał go oczywiście Byron, który był na prowadzeniu przez wszystkie kółka do tej pory. 

Walki strategicznej w NASCAR ciąg dalszy 

Do pit lane zjechała druga połowa stawki, więc na prowadzeniu pozostawały te same osoby. Szybko jednak na drugą pozycję przebił się Reddick, który bezskutecznie próbował wyprzedzić lidera. Po wielu próbach cała czołówka oprócz Byrona udała się na pit stop, a on czekał, czekał i wreszcie wyczekał moment neutralizacji, kiedy to Keselowskiemu odpadła nakrętka z koła. 

Mechanicy na tyle szybko się uwinęli z autem lidera, że pozostał na prowadzeniu, co ponownie doprowadziło go do prowadzenia przez cały stage drugi i jak dotąd wszystkie 185 okrążeń. Za nim jednak układ wyglądał odrobinę inaczej, ponieważ drugi był Logano, a trzeci Hamlin. 

Na początku ostatniego odcinka obrócił się Berry i tym samym auto z malowaniem Lotusa straciło wszelkie nadzieje na dobre punkty. Po tym incydencie dostaliśmy kilkadziesiąt kółek spokoju od neutralizacji, ale trochę rzeczy się wydarzyło. Na 244 okrążeniu Byron w końcu oddał prowadzenie zjeżdżając do pitu i tym samym drugim liderem tego wyścigu został Reddick. Za nim znajdowali się Hamlin i Logano. 

Przed Byronem stało bardzo ciężkie zadanie nadrobienia sporej części dystansu (całe top 3 już wcześniej zjeżdżało), ale miał za to znacznie świeższe opony, co było kluczowe na tym obiekcie. Zaczął więc pogoń i udało mu się w końcówce przebić na prowadzenie. Marzenia o drugim zwycięstwie w sezonie zepsuł mu jednak kolejny spin Larsona i overtime (czyli dodatkowe 2 okrążenia pod zieloną flagą, żeby nie kończyć pod caution). Dawno tego nie oglądaliśmy w Cup Series, więc wszyscy zacieraliśmy już rączki. 

Cała stawka NASCAR zjechała na pit stop, byleby mieć świeższe opony na końcówkę. Ten moment zaważył o zwycięstwie, ponieważ Byron wyjechał trzeci, Reddick drugi, a pierwszy do restartu miał stanąć Hamlin! Oznaczało to jego niesamowitą przewagę i bardzo prawdopodobną wygraną. 

Jak już została wymachana zielona flaga, to Hamlin pofrunął od zewnętrznej pozostając bez problemu przed Reddickiem i Byronem. Tym samym dojechał on już tak do flagi w szachownicę, a Byron, który prowadził ponad 200 okrążeń musiał zadowolić się drugim miejscem. 

Wyniki końcowe rundy NASCAR w Darlington

Kolejna runda zakończona! W ten weekend nie poznaliśmy nikogo nowego, kto powalczy o najważniejsze trofeum na koniec sezonu, ale nie zmienia to faktu, że było naprawdę ciekawie. Pokusiłbym się nawet o stwierdzenie, że to był najlepszy strategiczny wyścig sezonu, póki co, ale rund, które będą mogły to przebić nie brakuje. Kolejny wyścig oczywiście już w tą niedzielę w Bristolu! 

Podobają Ci się nasze teksty? Chciałbyś się jakoś odwdzięczyć?
Będzie nam niezmiernie miło, jeśli postawisz nam wirtualną kawę – to nasze paliwo do dostarczania kolejnych informacji ☕